Terug op het Zuiderzeepad

Na bijna een jaar afwezigheid viel afgelopen weekend alle stukjes weer op zijn plaats: mooi weer, vrij, en slaapplaatsen beschikbaar!
Vorig jaar was ik gestopt in Lemmer en sindsdien lukte het maar niet om alles rond te krijgen: was het mooi wandelweer moest ik werken. Of er waren geen kamers te vinden, betaalbare kamers wel te verstaan. En toen werd het winter. En toen ging ik naar Australië. En toen ging ik verhuizen.
Volg je het nog?
Nu, dit pinksterweekend lukte het zo maar wel! Op zondagochtend heb ik dus snel mijn spullen gepakt en na het ontbijt/lunch bij mijn ouders reed ik richting Friesland!

De auto in Balk geparkeerd en daarvandaan met de bus naar Lemmer, waar het zomers druk was! Veel te veel boten, auto's en toeristen. Maar wat wil je, de zomer is eindelijk aangekomen in NL..
Ik kon vanaf 1730 bij mijn pension terecht, dus eerst maar even een wijntje doen in het zonnetje. Mijn pension bleek eerder een soort B+B, een woonhuis waar kamers verhuurd worden. Spullen neergezet, afgesproken voor het ontbijt, betaald en toen weer terug het dorp in. Op zoek naar een tafeltje waar ik aan kon eten. Dat was toch wel lastig maar ik was nog fris en had niet de hele dag in de zon doorgebracht. Dus een tafeltje aan het water, in de zon....dat was geen probleem. Zonnebril op, pet op en genieten maar. Heerlijk gegeten en gedronken, ondertussen genietend van alle toestanden op en aan het water.

Na het eten op mijn gemak naar het pension teruggelopen waar ik lekker onder de douche ben gekropen. Het was warm in de kamer maar gelukkig hing er een fan aan het plafond die voor verkoeling zorgde en de muggen op afstand hield. Redelijk geslapen en 's ochtend op tijd op voor het ontbijt. Vanwege de voorspelde warmte wilde ik niet te laat vertrekken, ik had meer als 20 km voor de boeg!

De route pakte ik op aan de waterkant. Langs het Ir Wouda gemaal en de Prinses Margriet Sluis liep ik de dijk op. Alsof ik niet was weggeweest: schapen, hekken, water en verder alleen mijn eigen gedachten. Na het ronden van de Lemsterhoek en het passeren van het gebied Steile bank ging de route langzaam landinwaarts. Via de sluis bij Tacozijl en door de polder kwam er weer wat bebouwing in zicht. De toren van Wijckel (bleek achteraf, op dat moment was het puur een onbekend gebouw in het landschap) bleef links in het vizier terwijl de zeilen van de bootje dichterbij kwamen. Al snel liep ik parallel aan het water op Sloten af. Het grootste gedeelte van de wandeling was voorbij (nou ja, het grootste deel.... 2 derde) en het was tijd voor koffie en lunch!

Sloten is een leuk dorpje met een haven en (naar later bleek) 1 van de steden van de Elfstedentocht.

Tijdens de lunch hoorde ik al wat geroep en gedoe, maar toen ik het dorp echt doorliep kwam ik een wielerploeg tegen (dacht ik). Ik nog een stukje omgelopen in de hoop ze te ontlopen... Nou, dat lukte niet echt. Er bleek nl een Elfstedentocht op de fiets te zijn en ja, die kom je dus overal tegen. Dat heb ik wel geweten want de rest van de dag heb ik in berm doorgebracht angstig achterom kijkend en dus helemaal niet in mijn eigen tempo. Erg jammer maar weinig aan te doen. Ik heb even overwogen om mijn wandelstok in iemands spaken te stoppen als ik weer eens in de berm geduwd werd, maar heb me weten te beheersen!

Ook had ik gehoopt dat de route via het Slotermeer open zou zijn, achteraf bleek dat die route ondertussen niet meer bestaat. Dus zat er niets anders op als via Wijckel, van die toren, en Bargebeck naar Balk te lopen. Die fietsers waren waarschijnlijk net zo kapot als ik, ze werden er in ieder geval niet vriendelijker op.

In Balk heb ik mijn  hotel opgezocht en mijn spullen op de kamer gezet. Even later zat ik op het terras met een witbier en een portie bitterballen. Aan de overkant ging de fietstocht verder maar een paar fietsers besloten hun pauze in Balk et houden. Zo zag ik plotseling 4 mensen in de outfit van SOS International afstappen. Helaas heb ik geen idee wie het waren en of er nog meer waren. Ik weet dat er een fietsteam is die oa de alp d'huzes rijdt om geld in te zamelen, maar waar ze trainen etc is mij onbekend.

Na gedoucht te hebben was de rust in Balk teruggekeerd. Dus lekker gegeten en daarna weer op tijd naar bed, deze keer omdat ik best wel moe was van de wandeling! Maar ook omdat ik weer om 8u had afgesproken voor het ontbijt.

In deze kamer stond een ventilator die goed van pas kwam. Want ook hier was het warm en daarnaast was het buiten best rumoerig. Het ontbijt was wederom goed verzorgt, maar gister lag er standaard een zakje bij (om een lunchpakket te maken als je wilt). Vandaag was dat niet maar ik had een zakje bij me.... Dus ook hier ging er wat mee in de tas.

Om 9u lagen alle spullen die ik niet nodig had in de auto en ging ik op pad. Het was niet een hele lange wandeling, slechts 12-15 km, die ik gepland had. Maar het zou wel een hele mooie zijn, volgens mij. En aangezien ik daarna nog weer naar huis moest rijden, leek dit ver genoeg.

Vlak bij Balk ligt het dorpje Harich en daar ging de route het bos in. En alhoewel de route erg mooi was, was er ook slecht nieuws (behalve de bewolkte lucht). Het wemelde nl van de muggen die erg blij waren met die ene bezoeker. Echt, ik werd van alle kanten aangevallen. Dus niet even stoppen om te genieten maar ingesmeerd met deet, overhemd aan en dicht, broek in de sokken doorlopen. Hoezo even plassen? Dat kon vandaag echt niet! Stilstaan betekende ellende, ik ben ondanks de deet toch gebeten oa op mijn hoofd onder mijn haar. Hoe uitgehongerd moeten die muggen zijn!

Gelukkig waren er ook stukjes die niet door het bos gingen, maar die waren in de minderheid. En het was wel een hele andere tocht als gister, dus als combi wel een goede keuze.

Na ruim 3u lopen liep ik Riis binnen, waar ik hoopte te kunnen lunchen. Dat viel wel een beetje tegen. Er zat wel een hotel-restaurant maar dat zag er niet zo gezellig uit + het eetcafé bij de camping was dicht. Hmm, en nu? Terwijl ik stond te piekeren kwam de bus aanrijden. Dus snel ingestapt en terug naar Balk en mijn auto. Ik had niet echt honger en had nog genoeg water in mijn tas. Dus om 1u zat ik in de auto op weg terug naar huis!

Alles bij elkaar was het weer een heerlijk wandel weekend. Er is nog maar 1 stuk te gaan in Friesland, namelijk van Riis naar Stavoren (16km) waar de boot naar Enkhuizen vandaan vertrekt. Dus nog 2 dagen puzzelen met overnachtingen en openbaar vervoer en dan ben ik terug op Hollandse bodem! Ik ben dan nog niet rond, nog een "klein" stukje van Enkhuizen naar Hoorn...