Drie naar Hierden, het laatste stukje veluwe

Het zit erop, het laatste stukje Veluwe is nu ook achter de rug. Het was weer een lange (reis)dag en een mooie afwisselende wandeldag met schitterend wandelweer!
Vanmorgen op tijd op pad gegaan want ik wilde beginnen met koffie en gebak in het Boshuis. Maar ja, zoveel ov rijdt daar niet, dus met bus, trein (x2)  en buurtbus kwam ik uiteindelijk tegen 10.45 aan bij het Boshuis. Heerlijk in het zonnetje met een briesje wat af en toe langskwam genoten van mijn koffie en appelgebak.

Het was net zo lekker als in mijn geheugen en na die reis wel verdiend. Om 11u kwam er een grote groep fietsers aan die het hele terras verbouwden om bij elkaar te kunnen zitten. Dus snel afgerekend en na een bezoek aan het kleinste kamertje ging ik op pad.
Meteen het bos in, en ondanks alle drukte tijdens het reizen en in het Boshuis was het hier heerlijk stil. Via een voor mij onbekend pad + het dorpje Speuld liep ik uiteindelijk de heide op.

Gelukkig was het nog niet de warmste tijd van de dag, want op zo'n heide vindt je geen schaduw en verkoeling. Aan de andere kant van de heide stak de route de weg over. En even later liep ik weer het bos in, nu in de buurt van Staverden.
Hier doorkruisen div beken het landschap waardoor er een grote diversiteit aan planten en dieren is ontstaan. Daarnaast geeft water toch altijd een verkoelend gevoel.

Even verderop begon het landgoed Staverden. Een mooi en goed onderhouden landgoed wat is opengesteld voor publiek. Vandaag was er oa een trouwerij en zo'n huis geeft toch wel een apart sfeertje.  Op het landgoed bevinden zich ook witte pauwen die je al uit de verte kan horen.

Na Staverden werd de route wat onduidelijk maar uiteindelijk belandde ik toch bij de Zwarte Boer in Leuvenum, waar ik wat wilde eten. Ook hier was het druk met mensen op de fiets, motor en overigen. Er zaten diverse mensen lekker aan een wijntje, maar omdat ik nog niet zeker wist of ik wel of niet zou doorlopen besloot ik het bij een colaatje te houden. De kaart is beperkt maar met een aantal heerlijke gerechten erop. Gekozen voor een Italiaanse tomatensoep. Deze kwam al snel en was heerlijk. Samen met 2 broodjes met boter was het ruim voldoende om me de energie te geven door te lopen.
Daarnaast heeft ook het idee om weer zoveel reistijd te moeten besteden voor nog maar 6 km, geholpen bij de beslissing! Dus ik ben weer op pad gegaan.
Nu echt verwachtend dat het drukker zou zijn met mensen in het bos.... Niet dus, op het laatste stuk ben ik 4 mensen tegen gekomen: 1 meneer met zijn hond, 1 ijs verkoper aan het eind en 2 fietsers die op een wandelpad terecht waren gekomen. En dit stuk bos bij Leuvenum is zo mooi... Ook hier stroomt een beek doorheen en daaromheen bevinden zich diverse wandelroutes.
Dit is altijd al een favoriet stukje bos geweest dus het was geen straf dit nu te lopen via een wandelroute die over andere paden ging als die ik voorheen had gelopen.

Zoveel rust als je even gaat zitten aan de voet van zo'n grote boom, niets te horen behalve wat vogeltjes en geritsel tussen de bladeren.
Langzaam maar zeker kwam het einde van de wandeldag dichterbij. Daar waar ik met Joukje was begonnen op de route naar Nunspeet stond een ijscoman met waterijsjes.
Ik had mezelf een lekker biertje belooft dus ik ben toch maar doorgelopen. Bij het restaurant aangekomen heb ik meteen een ov-taxi gebeld. Met deze taxi moet je minimaal 1 uur van te voren bellen, dus ik wist dat ik even de tijd had om te ontspannen..

Heerlijk in het zonnetje gezeten en genoten van mijn biertje. De taxi kwam keurig 15mn te vroeg(dat kan bij een ov-taxi) en ik was de enige passagier. Dus 15 mn later stond ik op het station van Harderwijk.
De terugreis liep gesmeerd, de overstap in Utrecht, de aansluitende bus in Amsterdam. Dus rond 1830 was ik weer thuis, ruim 10u na vertrek.
Vandaag was dus zo'n dag met meer reistijd als wandeltijd, maar wel de moeite waard. Nu ga ik mijn blik richten op de rest van de route en hoe ik dat moet gaan indelen. 250 km achter de rug nog ruim 150 te gaan, het einde is in zicht....

Terug naar de veluwe, Nijkerk naar Drie

Ik heb eerder een stukje Veluwe overgeslagen en ga nu proberen dat toch te lopen. Vandaag begon ik dus in Nijkerk, waar ik eerder (op dag 10) gestopt ben. Het begon goed, alle treinen reden op tijd, de weersvoorspelling was niet slecht en ik had er zin in, terug naar de Veluwe!
In Nijkerk is op het station een kiosk, dus koffie, maar helaas geen wc..... Koffie was niet te drinken trouwens maar geen toilet op het station! Dat was balen, want ik had 15 km voor de boeg zonder horeca. Nou ja, niets aan te doen.

Eenmaal op pad kwamen de herinneringen terug aan hoe ik hier naar toe gelopen ben na een lange wandeling. Nu ik fit ben lijkt het minder ver.... Na 3,5 km ben ik terug op de route.

De route begint met veel boerenland, veel aardappelvelden, veel koeienstallen (en geuren) en een grote kippen farm. Gelukkig zijn het kleine weggetjes met weinig of geen verkeer.

Na Huinen veranderde het landschap, af en toe een blik op de heide en op mooi verzorgde boerenerven.

De heide had duidelijk meer regen nodig als wat we de afgelopen dagen gehad hebben, maar ter afwisseling was het erg prettig. Even later ging het pad echt het bos in, erg prettig. Want ja, op asfalt kan je kmtrs maken, maar daar heb je vaak weinig bankjes. En na een uurtje of 2 had ik wel behoefte een een korte pauze. Natuurlijk vind je geen bankje als je er een nodig hebt, dus een omgevallen boom is dan een goede vervanger. Na kort even gezeten te hebben ging mijn  wandeling verder, door het bos, richting Koudhoorn.

Ik hoopte in Koudhoorn (na 15 km) bij een hotel lekker een kop soep te kunnen eten, maar werd genegeerd. En na 10 min ben ik dus maar doorgelopen naar het Boshuis bij Drie (slechts 5 km..). Gelukkig kwam ik onderweg genoeg bankjes tegen om even op uit te rusten en ik had natuurlijk genoeg eet en drinkwerk bij me. Op dit laatste stuk kwam ik mooie bloemen tegen + een huifkar.

Langzaam maar zeker kwam ik steeds meer bekende stukjes tegen, oa de dansende bomen en het Solsche gat. Om 15u was ik uiteindelijk aangekomen bij het Boshuis.
Voor wie het Boshuis niet kent: heerlijk rustig plekje in het bos waar ze oa overheerlijk zelf gebakken appeltaart verkopen. Hoe vaak ik daar niet gezeten heb....een heerlijk rustpunt tijdens de wandeling.

Maar ja, nu stond ik daar net na 15u en de buurtbus gaat maar 1 x per uur....om ong 15 mn na het hele uur. Hoeveel trek ik ook had en hoeveel zin ik had om te gaan zitten, een uur is erg lang! Dus toch maar doorgelopen naar de bushalte en op naar het station van Ermelo. Een rit langs memorylane, allemaal plekjes die ik ken van de tijd dat mijn ouders daar nog een caravan hadden.
Op het station had ik voldoende tijd om even iets lekkers te kopen voor tijdens de terugreis.

Het was weer een lange afwisselende wandeldag, met weinig rustmomenten, maar gelukkig ook zonder regen! Veel verschillende landschappen gezien, weinig wandelaars en heel af en toe een vaag zonnetje.
Alles bij elkaar heb ik vandaag weer 20 km gelopen en ik hoop met de volgende wandeling de Veluwe af te kunnen sluiten. Dan kan ik me gaan richten op het restant van deze wandeltocht, nl vanaf Genemuiden naar Stavoren...

Genemuiden zien of....?

Vrijdagochtend werd ik op tijd wakker na een heerlijke nacht in B+B Bovenhaven in Kampen.
Ik had met mezelf afgesproken dat ik tijdens het ontbijt zou beslissen of ik al dan niet door zou gaan naar Genemuiden.
Dus genietend van een ontbijtje met een kopje thee luisterde ik naar het weerbericht van 9u. Hieruit bleek dat het goed wandelweer zou worden. Het routeboekje gaf aan dat er onderweg redelijk vaak een mogelijkheid was om de bus te pakken en de wandeling af te breken.
De enige overgebleven boterham heb ik belegt met boter en choco-vlokken en ingepakt. De beslissing was genomen, ik ging verder en zou wel zien waar ik er mee ophield.

Rond 930 verliet ik de B+B en ging ik op weg naar de brug van Kampen:

Vanaf de brug heb je een schitterend uitzicht over Kampen:

Aan de overkant ging ik linksaf richting IJsselmuiden en kwam ik het volgende bordje tegen:

Ik ben er bijna!!!!!

Maar eerst vandaag, nog 18 km naar Genemuiden. Daarna zien we wel weer verder.
Na IJsselmuiden liep ik richting Grafhorst en had een mooi terugkijkje op Kampen:

Grafhorst is klein maar fijn, leuke huisjes aan de dijk met steegjes en hoogte verschil, en doet denken aan de Zuiderzee stadjes in NH.

Via een dijk en een fietspad liep ik vervolgens door wederom een mooi stukje Nederland richting Lutterzijl. Als je te hard loopt mis je het, maar voor deze route was het wel belangrijk want even voorbij dit dorpje gaat de route terug de natuur in, of te wel....de dijk op!

Ik was blij met die dijk, want al dat asfalt kwam me de neus uit ondertussen. Maar ja, pas op met wat je wenst want je hebt 2 soorten dijken:

De gemaaide en de ongemaaide dijk. De 2e is de mooiste maar ook de zwaarste. En achteraf bleek ik 10 km (het grootste deel ongemaaid met gras tot boven de knie...)dijk voor de boeg te hebben, maar dat wist ik toen nog niet! Het was, in tegenstelling tot de dag ervoor, puur natuur. En leverde mooie plaatjes op:

Na een ontmoeting met iemand die de andere kant opliep, besloot ik de tocht af te maken. We gaan door naar Genemuiden! De rest van de dijk was zwaar maar mooi en genietend van de laatste etenswaren uit mijn rugzak (boterham met choco-vlokken + gedroogd fruit) liep ik tegen 3 uur Genemuiden binnen.

Genemuiden is een dorpje aan het Zwartewater en wordt door een pont verbonden met Zwartsluis. Deze pont vaart tegenwoordig een stuk minder en is een stuk duurder geworden. Maar dat is voor mij nu niet belangrijk, want ik ga op zoek naar de bushalte. Deze zou liggen aan de overtoom, dus gekeken op een plattegrond....niet te vinden! Ok, het boekje is gedateerd maar waar vind ik dan wel een bushalte? Lang leve het vvv, dat bij toeval open was. En daar was een hele aardige dame die me een stuk op weg geholpen heeft.

Hoezo eerst koffie drinken? Dit soort hulp sla je niet af en uit het vervolg bleek dat een goede keus: bij de bushalte bleek ik net op tijd te zijn voor de bus naar Zwolle. De trein naar Duivendrecht kwam op tijd en in Amsterdam hoefde ik niet lang te wachten op de bus. Soms klopt het gewoon!
Eenmaal thuis heb ik genoten van een overheerlijke en welverdiende ouzo en een kopje soep, een stukje kaas en tomaatjes + komkommer van het balkon. Heerlijk om zo thuis te komen.

Ik heb 3 verschillende dagen gehad: dag 1 bestond uit bos en dijk, dag 2 uit polder en asfalt + Kampen en dan dag 3, die bestond uit typisch Nederland: dijken, water en dorpjes die amper op de kaart te vinden zijn.
Hoe klein Nederland ook is, er is blijkbaar voldoende afwisseling. En ik moet zeggen dat ik heel nieuwsgierig ben naar het vervolg. Hopelijk laat dit niet te lang op zich wachten!

Elburg naar Kampen zonder koffie...!

Na dat ik donderdags afscheid had genomen van mijn zus, die weer naar huis moest, stond mij een behoorlijke wandeling te wachten. Ik wist dat de eet en drinkgelegenheden onderweg schaars waren, dat het ruim 20 km zou zijn en...er was ook nog kans op een bui.
Waar begin je aan, denk je misschien? Nou, ik was helemaal goed de vorige dag doorgekomen, op de uitslag op mijn benen na dan... Maar ik was fit, had goed geslapen, heerlijk ontbeten en het was droog. Ik had nog het een en ander aan eetwerk in mijn (overvolle) rugzak en ik had er zin in. Daarnaast had ik al gereserveerd in Kampen en aangezien ik daar nog nooit geweest was, leek me het dubbel leuk om te voet aan te komen en meteen het een en ander te zien. Dus vol goede moed ging ik op pad.
De zeuven vondertjes hoefde ik niet meer te lopen, dus ik liep zo het dorp uit.

Na ongeveer 5 km kwam ik langs een theetuin, het was niet duidelijk of ze open waren en omdat ik me daardoor liet afleiden miste ik een afslag. Toen ik een paar minuten laten terugkeerde werd net het bord buiten gezet...Dat heeft zo moeten zijn dus! Heerlijk genoten van een kopje thee in een schitterende tuin.

Na een bezoek aan het toilet ging ik weer op weg, hopende dat er nog meer positieve toevalligheden op mijn pad zouden komen. Langs het landgoed Morren, schitterend landhuis trouwens!, met een wijngaard kwam ik bij de volgende eet/drinkgelegenheid...dicht.
Nou ja, op naar Kerkdorp . Kerkdorp heeft best een interessante geschiedenis, het was een dorp met kerk, toen een kerk zonder dorp en nu een dorp zonder kerk...maar wel met deze naam! In dit dorp zou een huiskamercafe zitten zonder vaste openingstijden, en ik hoopte op koffie. Helaas, de deur was dicht.

Ondertussen was het middaguur al daar en de lucht werd steeds dreigender.

Maar ja, er was op dit stuk ook geen openbaar vervoer en de enige optie was dus....doorgaan! Met korte (vanwege de koude wind) pauzes langs de kant van de weg en toch maar genieten van wat je ziet, zoals deze gevlekte lammetjes.

Wat ik erg jammer vond was dat de route grotendeels langs de doorgaande weg ging, wel door mooi gebied, maar toch. Elke keer auto's die langs raasden zonder af te remmen of na te denken bij die eenzame wandelaar... Maar aan het einde van een lange rechte weg kwam ik terecht in Noordeinde, een klein dijkdorp. Hier mocht ik weer even gras onder mijn voeten voelen!

En....in de verte doemde Kampen op!

Op een brug over het water even gezeten in de luwte en wat gegeten, want ik had nog een pittig eind te gaan. Het enige wat ik kon doen, was doorlopen en hopen dat het droog zou blijven. De weg waar ik nu langs liep was gelukkig geen doorgaande weg, hierdoor waren er veel minder auto's. Het grootste gedeelte liep over een dijk en parallel aan Kampen.

Aan het einde van deze polderweg kwam ik in het verkeersgeraas terecht van de N50 en zag ik een teken wat me in 1e instantie erg happy maakte.... een grote gele M. Maar dat bleek gezichtsbedrog, het was een stuk verder van de route af als ik dacht. En ik was best wel moe, dus liet ik deze verleiding aan me voorbij gaan. Ik had mezelf een lekkere koffie beloofd en wel op een lekkere stoel, dus geen Mkoffie.
De route door Kampen was mooi, hij leidde via diverse wijken naar de oude haven en daarna over de vestingwal naar het centrum.

In het centrum aangekomen besloot ik eerst voor mezelf te gaan zorgen. Aangezien hier de wind wegviel en het zonnetje weer was gaan schijnen, ben ik heerlijk op een terras gaan zitten. Wat kan een mens genieten van zoiets simpels.... een stoel en een latte machiato! Ik knapte helemaal op.
Na de koffie ben ik op zoek gegaan naar mijn B+B. Dat was nog even een puzzel, maar rond 4u stond ik er toch. Petra was nog even boodschappen doen maar kwam zodra ik haar belde. Ook hier werd ik hartelijk ontvangen, ze liet de kamer zien, douche en toilet op de gang, en vertelde dat ze de volgende dag vroeg moest werken. Of ik het een probleem vond dat ik zelf thee moest zetten en de vleeswaren uit de koelkast moest halen? Nou....nee.
Hierdoor hoefde ik geen tijd af te spreken en kon ik de volgende dag op mijn gemak beslissen wat ik ging doen. Heerlijk gedoucht en opgefrist ging ik Kampen weer in, op zoek naar een wijntje. Kampen is een leuk stadje, absoluut de moeite waard om eens rond te lopen.

Ik kwam al snel terecht op het zelfde plein als waar ik eerder koffie had gedronken. Na genoten te hebben van een wijntje, ben ik naar binnen gegaan aangezien het duidelijk frisser werd. Uitgebreid nagedacht of ik zou kiezen voor een mosterd/roomsoep en gevulde champignons of de vechtdalse runderbiefstuk....Hij was boterzacht kan ik vertellen, heerlijk! Goed gebakken, mals en lekker. Daarbij zaten een kommetje sla met verse tomaten (uit eigen kweek) en groene asperges met worteltjes. Wat kan een mens genieten na zo'n lange dag. Op de kamer nog een kopje thee gezet en tv gekeken.

Het was alles bij elkaar een lange wandeldag met hier en daar wat moois, maar vergeleken met de eerdere stukken wat teleurstellend vanwege de vele wegen. De aankomst in Kampen maakte veel goed, ook omdat het zonnetje weer te voorschijn kwam. Zo zie je maar weer, men kan zonder koffie een eind komen als het maar droog blijft!

Nunspeet naar Elburg, bos + dijkwandeling met Brigitte

Afgelopen woensdag was het dan zo ver, eindelijk een etappe samen lopen met mijn zus. Wij hebben al zoveel samen gewandeld dat het er van moest komen, maar met al die onregelmatige diensten is het moeilijk organiseren.
We hadden afgesproken op A'foort station, daar vandaan zouden we samen verder reizen naar Nunspeet. Na wat in en uitcheck perikelen (lang leven de ov-chip!) een plekje gezocht in de trein. In Nunspeet eerst maar eens op zoek naar koffie en een wc. Mm, dan maar meteen iets lekkers erbij?

Tegen 11u gingen we dan echt op pad. Het 1e stuk was niet zo leuk, langs een weg die naar een golfbaan gaat. Dus veel auto's die langskwamen. Maar na de golfbaan kwamen we al snel in het bos.

Na 1,5 u kwamen we eindelijk een bankje tegen, waar een echtpaar net wegging. Dus even van de voetjes af, wat gedronken en toen door richting Doornspijk. We hoopten daar iets tegen te komen waar we konden pauzeren met wat te eten en drinken. En ja hoor, gelukkig zagen we parasols + een heineken bord. Een heerlijk terras, achter glas. Er was een beperkte kaart maar ach, er stond wel het een en ander aan lekkers op..... Dus lekker genoten en op ons gemak wat gegeten en gedronken.
Hiervandaan zou de route door de polder en over dijken gaan. Na een kort stukje door het dorp liepen we al snel richting weilanden.

Even later bereikten we de 1e dijk, vol met bloemen! Wat een plaatje....

Grote margrieten, boterbloemen etc etc. Veel Hollandser kan het niet worden, blauwe luchten, af en toe een wolkje....En Elburg dat in de verte al opdoemt met zijn bekende 4-kante toren.
Over de dijk ging het verder richting het water. Daar kwamen we uit bij restanten van een oude kerk:

Mooi plekje om nog even een paar minuten te zitten. Want Elburg was wel in zicht maar we moesten nog wel een echte dijk over met alle klimpartijen van dien.

Deze overstappen zijn niet allemaal even prettig en stevig, 1 van de redenen voor mijn wandelstok. Maar op zo'n dijk loop je wel prettig en heb je schitterend uitzicht oa op Flevoland.

1,5 km dijk en diverse overstapjes later kwamen we dan aan bij de gemeente grens van Elburg.
En even later liepen we de vestingwal op. Wat een leuke huisjes, straatjes en steegjes heb je toch in zo´n vestingstadje. En dan heeft Elburg ook nog een haventje, erg gezellig allemaal.

Na een verkoelend en dorstlessend ijsje zijn we doorgelopen richting de B+B die ik had geregeld. We wilden graag onze schoenen uit en even douchen! We werden daar vriendelijk ontvangen door Mw Koetsier en kregen meteen wat fris aangeboden in de schitterende achtertuin. Onze spulletjes op de kamer gezet, gedoucht, omgekleed + toen weer op pad. Nu via de weilanden terug naar het dorp.

Het pad door de weilanden heet de zeuven vondertjes, dit slaat op de 7 bruggetjes die je tegen komt en die je ook een beetje de weg wijzen. Aan het einde kwamen we langs een weide met paarden en 1 klein veulentje. Helaas was aan het eind van het pad het laatste bruggetje afgezet met prikkeldraad en schrikdraad, daarnaast was er een hek geplaatst wat niet open kon! Dat was niet zo leuk, maar wij lieten ons niet uit het veld slaan.... en zijn er half overheen geklommen. Het komt helaas wel vaker voor dat men iets wijzigt waardoor de route aangepast moet worden, maar dit was wel erg onvriendelijk.

Niet getreurd, wij zaten al snel op een terras aan de haven, heerlijk te genieten van een wijntje. Toen het daar te fris werd zijn we gaan eten, ook erg lekker + gezellig. En rond 9u waren we terug in onze kamer, nog even tv gekeken en daarna daarna gingen de oogjes toe.
Redelijk geslapen, zoals je kan verwachten in een vreemd bed. ´s Ochtends stond het ontbijt voor ons klaar en na mijn tas opnieuw ingepakt te hebben gingen we weer op pad. Brig ging linksaf richting bus en ik ging rechtsaf ... richting Kampen!

Het was een heerlijke wandeldag en erg leuk om dit af te sluiten met een gezellig etentje ipv meteen terug te moeten de echte wereld in. Zeker de moeite waard om nog eens te doen!

Groetjes, Monica

ps er zijn meer foto´s maar die passen hier allemaal niet bij! Ze staan wel allemaal op facebook binnenkort.