dinsdag 19 april 2011

Dag 8, het Gooi

Na een heerlijk wkndje op Terschelling, was het vandaag weer tijd om een stukje te gaan wandelen. Het weer is bijna zomers te noemen, dus dat is wederom een meevaller! Nu moet het niet veel warmer worden, want dan is het niet prettig lopen meer. Maar voorlopig heb ik geen klagen over het weer dit jaar.

Ik ben vandaag begonnen waar ik vorige week stopte, nl in Naarden Vesting. Vanwege de aanreistijd en het mooie weer ging ik vanmorgen op tijd op pad. 3 x overstappen en een klein uur later stapte ik uit. Zoals gewoon ondertussen, raakte ik binnen no-time de route kwijt... Te veel om je heen kijken en een route volgen gaat niet samen blijkbaar. Het is een leuk dorp, in een hele mooie vesting (gebouwd in een ster-vorm). Na 2 x langs hetzelfde koffie zaakje gelopen te zijn, vond ik het tijd voor koffie en wc-stop.  Na de koffie zat ik goed op de route en deze liep even later om de vesting heen, waardoor je een mooi beeld kreeg van de grachten en muren. Ik heb hier een paar mooie plaatjes kunnen schieten.






Nadat ik de A1 onderdoor was gegaan kwam ik in een totaal ander gebied, weides, bossen en uitzichten op het gooimeer. En laten we de mooie huizen niet vergeten die tussen de bomen doorgluurden... Af en toe voelde ik me net een paparazzi als ik een foto nam. Mooi, groot en eenzaam is volgens mij de beste omschrijving.





Na Bikbergen te hebben doorkruist kwam ik op de heide. Dit betekende ook meteen dat het lunchtijd was, want dit was ongeveer halverwege de geplande tocht van vandaag. Op deze heide staat een welbekend restaurant: de Tafelberg, het terras zat al aardig vol maar er was nog wel een mooi plekje voor mij over. Ondanks het hoge rose-gehalte was de kaart de moeite waard. Helaas was de turkey wrap het enige wat er niet was, dus toen maar een lekker ander broodje uitgekozen. Ik had een mooi plekje waarvandaan ik veel kon overzien, maar het hele terras was afgezet met ramen waardoor het erg warm was. Geen zuchtje wind kwam er voorbij. Voor mij een beetje te warm, dus na het verorberen van mn broodje en een heerlijke koele cola ben ik weer op pad gegaan. Terug de hei op, dit was wel een beetje verwarrend...Maar ik zat deze keer op de juiste route! Na de heide kwam er weer een mooi stukje bos en even daarna doemde Blaricum al op.




De route leidde door het oude gedeelte en gaf daardoor een goed beeld van hoe het vroeger geweest moet zijn. Er zijn nog steeds boerderijen midden tussen de villa's. Daarnaast zijn er ook veel boerderijen omgebouwd tot villa....

In Blaricum moest ik de beslissing nemen: hier op de bus of nog even doorlopen. De bus in Blaricum stopt midden in het dorp waardoor ik halverwege de route zou moeten stoppen. Ik voelde me goed en besloot door te lopen, ook omdat het volgende stukje wat minder leuk was om volgende keer mee te beginnen. Dus ik ben op pad gegaan naar Eemnes. Onder de A27 door, langs een aantal kwekerijen en toen door het dorpje. Eemnes is minder bekend als Blaricum maar is net zo leuk en popperig.

Helaas miste ik net de bus naar het station in Baarn, deze rijdt maar 1 x p/u. Dus besloten om met de bus de andere kant op te gaan. Dat is heel grappig, want je rijdt langs plekjes waar je eerder op de dag, of op een eerdere dag, bent langsgelopen. En dan realiseer je je dat je al heel wat afgelopen hebt! Na wederom 3 x overstappen liep ik rond half 5 weer in zuidoost.

Het reizen gaat nu wel steeds langer en steeds complexer worden. Binnenkort zal ik toch aan overnachten moeten gaan denken, maar dat betekend wel extra bagage (al is het maar een tandenborstel en een schone onderbroek..) en extra organisatie. Misschien dat een stukje met de auto kan helpen, maar als je na een lange dag buiten nog moet rijden en dan ergens in de file terechtkomt... Dat is ook niet alles.

Al met al was ook vandaag weer een goede dag, ik heb veel gezien en behoorlijk wat kmtrs weggewandeld. Terwijl ik nu, na een lekkere douche en met een ouzotje naast me, dit alles zit te beschrijven, bedenk ik me hoe gelukkig ik ben dat ik dit kan doen. Ik heb de tijd en de gezondheid om dit mee te mogen maken. Ik probeer er dan ook ten volle van te genieten. En hoewel ik liever door de natuur loop als door de dorpjes, ik vind het wel leuk om op plekken te komen waar ik nog nooit van gehoord heb. En al die dorpjes hebben, linksom of rechtsom, wel een band met de zuiderzee.

Na NoordHolland ben ik nu (net aan!) in de provincie Utrecht aangekomen, volgende keer kom ik in of langs Spakenburg....en dan ga ik al op weg naar Gelderland. In Gelderland ligt een uitdaging, er is nl een groot stuk zonder winkels en/of horeca..Dus dan moet je je echt goed voorbereiden. Ach, we gaan het zien!

maandag 11 april 2011

Dag 7, op weg naar het Gooi

Wat was het een schitterende dag vandaag! Heerlijk wandelweer vanwege het windje, want anders was het te warm geweest! Kan je je dat voorstellen in begin April? Had me wel ingesmeerd, maar blijkbaar niet goed genoeg. Met als gevolg een paar rode plekjes die warm opgloeien.. Maar dat trekt wel weer weg, het was de moeite waard!
Ik was al vroeg op pad, en begon even na 10u op de dijk achter de Maxis. Dit is een nieuw stuk dijk, net weer open sinds half maart. Een vreemd stukje natuur, links een waterrijk natuurgebied, schapen op de dijk en rechts razen de auto's over de A1.


Even later verscheen aan de linkerkant het eiland Pampus en in de verte was steeds duidelijker de kust van Durgerdam te herkennen. Na een kleine 5 km kwam Muiden in zicht, tijd voor koffie!

In Muiden genoten van een heerlijke koffie terwijl de bootjes door de sluis naar het Ijsselmeer voeren. Bij het Muiderslot stond een overzicht van alle langere wandelroutes, dat zijn er nogal wat, die door Muiden komen. Even later was ik onderweg terug naar de dijk en kreeg een paar mooie uitzichtjes op het Muiderslot.

Vanwege het warme voorjaarsweer waren de vliegjes in volle getalen aanwezig, dus ik was blij dat ik weer op de dijk stond! Aan de horizon verschenen windmolens, dezelfde windmolens die ik ook al in de verte had gezien vanuit Uitdam.

De dijk tussen Muiden en Muiderberg is voor mij een bekend stukje wandelplezier. Er zijn nog duidelijk sporen zichtbaar van de stellingswerken, je moet een klein stukje over privegrond, leuke kleine strandjes en verder is het heerlijk lopen met je gezicht in de zon.


Zo loop je in een klein uur naar Muiderberg, waar aan het strand een "hippe" strandtent zit. Ondanks de diverse dames aan een roseetje ( o hallo, jij ook hier????) hebben ze een leuke kaart met overheerlijke broodjes. Dat maakt het geen straf om pauze te moeten nemen.
Na de lunch had ik de keuze om terug te gaan naar huis of door te lopen richting Naarden vesting. Aangezien het zo lekker was om te lopen, koos ik voor het laatste. Na wat gezoek en gepuzzel liep ik onder de A6 door richting het Naarderbos.
En toen ik even stilstond om wat water te drinken, dorstig weer vandaag!, werd ik overwelmd door de fluitende vogels. Het leek wel of ze hun best deden het achtergrondgeraas van de auto's te overfluiten. Voor ik het doorhad liep ik een golfbaan op en deze keer was ik niet van de route afgedwaald. Ook al zo'n omgeving waar je met je wandelkleren en rugzak een beetje uit de toon valt! Omdat de route veranderd was, moest ik af en toe zoeken naar de juiste weg. Maar na verloop van tijd mocht ik weer over een hek stappen om de route te vervolgen. Dit hek leidde wederom naar een dijk en deze stond vol schapen met lammetjes. Dus na het gefluit van de vogels eerder, werd ik hier verwelkomt door gemekker.


Bij de jachthaven aangekomen, had ik het wel gehad met wandelen. Maar ja, zonder bus kom ik niet thuis en de bushalte...die was nog iets verderop. Ach, wat ik nu loop hoef ik volgende keer niet te lopen. Dus op pad naar Naarden vesting.
Absoluut de moeite van een bezoekje waard, al heb ik nu alleen de buitenkant gezien. De rest bewaar ik voor de volgende keer, dat lijkt me een goed begin van een wandeling.


Naarden vesting, net als Bourtange, is in stervorm gebouwd en moet een gezellig centrum hebben. Voor vandaag was het genoeg geweest, ik wilde alleen nog maar naar huis.
En dat duurde langer als gedacht: ik miste net de bus, die maar 2 x p/u gaat. Ook miste ik net de trein in Bussum, maar daardoor kon ik wel even naar de ah daar. Op Diemen zuid overgestapt op de metro en tegen 5u was ik weer thuis. Moe maar voldaan en verbrand door de zon.
Met een ijsje op de bank geploft en daarna lekker gedoucht. Al met al is het een heerlijke dag geweest en langzaam maar zeker beginnen de gelopen kmtrs op te lopen. Ik zit al op of over de 100 kmtr! Hopelijk blijft het weer meespelen, dan kom ik nog een heel eind dit jaar.

vrijdag 8 april 2011

Dag 6, wandelen in je achtertuin...

Beetje vreemd is het wel om als toerist door je eigen stad te gaan wandelen. Helemaal omdat je de weg weet, maar toch de route kwijtraakt omdat die in bewoond gebied gewoon niet terug te vinden is! En dan eindig je, hemelsbreed, op 2 km van je huis.

Maar laat ik bij het begin beginnen. Omdat het allemaal zo dicht bij is, heb je 's ochtends meer tijd om nog even dit en nog even dat te doen...denk je! Met als gevolg dat de bouillon, die je vandaag wilt laten trekken, bijna overkookt en je de geplande metro mist. Maar tegen 11 u stond ik dan uiteindelijk op het CS. En daar heb ik gesjoemeld: ik ben niet eerst de zeedijk opgegaan om via de nieuwmarkt en de binnenkade naar de prins hendrikkade terug te keren. Nee, ik ben direct de ph-kade opgegaan richting Nemo. Met een mooi plaatje als gevolg. En toen ik me omdraaide om daar een foto te nemen reed er net een rijtuigje voorbij!


Klik zei mijn camera, jammer van dat busje wat er ook net opstaat maar aan de andere kant: de tegenstellingen tijdens deze wandeling zijn overduidelijk. Terwijl ik verder liep richting Nemo, met mijn papieren route in de hand, voelde ik me echt een toerist. Want wie kijkt en wandelt er nu door zijn eigen stad? Maar ik werd beloond met een mooi doorkijkje richting het centrum, een blik op de bruine vloot en even later met een mooie oude gietijzeren brug  (vlak bij het rapenburgenplein).


Na de brug werd de omschrijving een beetje vaag: rechtsaf door de poort het Entrepotdok in...? OK, net over de brug zag ik een poort en daarachter lag....ja inderdaad, het Entrepotdok. Dit zijn oude pakhuizen die aan de buitenkant niet mochten veranderen, maar van binnen helemaal zijn "uitgehold". Mooie woningen + leuk buurtje als gevolg.


Even later liep ik langs de achterkant van Artis! Als je hier woont, waan je je vast af en toe in de jungle met al die diergeluiden... En wederom wordt de omschrijving vaag, maar deze keer was ik er al een beetje op voorbereid: Sarphatistraat oversteken, door poortgebouw van voormalige Oranjekazerne, plein oversteken.... En zo stond ik in de indische buurt! Rechts het tropenmuseum, links molen de Gooyer.

Even later liep ik over de Dappermarkt, gezellig maar mijn voorkeur ligt toch bij de albert cuyp. Vanaf de Dappermarkt via de Javastraat op weg naar het Flevopark. Nog zo'n park waar ik nog nooit geweest ben.


Langs een jachthaventje liep ik langzaam maar zeker richting een brug, de amsterdamse brug. Hiervandaan had je mooi uitzicht over een sluisje en het water in het flevopark.

Aan de overkant raakte ik de draad weer eens kwijt, maar uiteindelijk kwam ik op het juiste pad richting Ijburg. Vreemd idee dat ik kort geleden aan de andere kant van het Ij liep richting stad en nu de stad alweer achter me laat.

Maar het was ondertussen wel tijd geworden voor koffie en wat te eten, ik hoopte dit door een korte omweg over Ijburg te vinden. Want na Ijburg zou er niets zijn, tot aan huis....

Na even zoeken en vragen kwam ik uiteindelijk terecht bij 020, een groot gebouw waar men van alles verkoopt en waar gelukkig ook een eetgelegenheid zit (koffie en wc, dat zijn toch wel belangrijke eikpunten tijdens de wandelingen!). Heerlijke koffie verkeerd en het broodje mocht er ook zijn. Na ook de wc bezocht te hebben ging ik terug richting wandelroute.

Ik had geen idee dat er nog zoveel bruggen zouden zijn tussen Ijburg en het Diemerpark waar ik doorheenliep! Ijburg is een mengelmoesje van huizen, met hier en daar een gewoon woonblok. En er bleken regelmatig verbindingen te zijn met het Diemerpark en daardoor met het centrum. Het Diemerpark is een geval apart:

En ja, een echt park kan je het niet noemen, weinig bomen wel veel struiken, gras etc. En in tegenstelling tot het Flevopark en het Vondelpark heeft het geen sfeer. Maar ik kwam wel veel ringslangen tegen die over het wandelpad glibberden, ik hoorde veel vogels en als je op ijburg woont zal je hier vast wel je hond uitlaten..
Via het park en de electriciteitscentrale kwam ik vlak achter de Maxis uit. En daar zou een bus gaan die mij naar huis zou brengen, of ik moest nog 5 km doorlopen naar Muiden...

Hoewel ik er fit genoeg voor was, oefening baart kunst...., besloot ik toch maar met de bus naar huis te gaan. Een laatste foto van de plek waar ik binnenkort verder ga met deze wandeltocht.

Al met al was vandaag ook weer een eye-opener, want hoe goed ik Amsterdam ook ken, deze buurtjes kende ik nog niet. Daarnaast was de tegenstelling tussen vroeger en nu overduidelijk, zeker in het begin. Ijburg is veel groter als gedacht en ligt ook veel dichterbij als dat ik had gedacht.

Ben wel nieuwsgierig naar het volgende stuk, want nu ga ik van mijn achtertuin weg lopen. Het wordt weer plannen met het ov, bus en trein, en ik zal zelfs aan overnachtingen moeten gaan denken.

Wat ook heel duidelijk is geworden vandaag, is dat 15km wandelen geen probleem meer is.
En dat ik dan nog een stukje door kan ook. Dat biedt dus perspectief voor als ik ergens ga overnachten.

maandag 4 april 2011

Amsterdam is bereikt! Holysloot naar Amsterdam

Dag 5 alweer, dat schiet lekker op.
Vandaag heb ik het, voorlopig, laatste stuk boven het IJ gelopen.

Toen ik vanmorgen opstond was het schitterend weer, geen wolkje aan de lucht. Dus vol goede moed mijn zomerwandel tenue weer aangetrokken. Tas volgeladen en rond 930 zat ik in de metro naar het cs, waar ik zou overstappen op de 1e bus. Ergens in Amsterdam noord moest ik overstappen op de bus naar Holysloot. Nou, als je ooit als toerist met ov hebt rondgereisd weet je dat je niet echt kalm zit. Na de ijtunnel de chauffeur gevraagd of hij me wilde waarschuwen. Tuurlijk, geen probleem. Nou, dan zit je iets rustiger. Dus toen hij via de binnenspiegel naar me knikte, stond ik al bijna buiten. Bus 30 gaat nl. maar 1 x per uur en die wil je dus niet missen!

Nu had ik wel een noodplan, want ik ben niet voor 1 gat te vangen. Indien ik de bus zou missen zou ik gewoon de route de andere kant oplopen! Helemaal geen probleem, zelfs beter (minder kmtrs...) Alleen zit je dan aan het eind van je wandeling met een bus die maar 1 x per uur gaat en in een dorp zonder voorzieningen.. Is niet echt je van het. Maar als noodplan, niet slecht!

Gelukkig had ik mijn noodplan niet nodig, aan de overkant stapte ik 5 min later in bus 30. Waarvan de chauffeur een zwaar wknd had gehad of gewoon last had van een ochtend humeur, geen idee. Maar scheuren! En dat over klinkerstraatjes en hobbels....Maar ja, misschien zou ik dat ook wel doen als ik heen en weer moest rijden door dorpjes met af en toe een passagier.

Nou goed, uiteindelijk kwam Holysloot in zicht en ik hoopte uit te kunnen stappen op een eerdere halte....niet dus. Mee naar het dorp, eerder stop ik niet! Pff ik heb heb nog wel vriendelijk bedankt voor de rit, want ik ben netjes opgevoed maar balen deed ik wel. Ondertussen was de zon verdwenen achter dikke wolken en was er een koud windje opgekomen. Daar zit je dan je ontbijtje te eten langs de kant vd weg, dat is wel even iets anders als de voorgaande wandeldagen!

Vlak daarna had ik mijn 1e aanvaring met een hond, wat was ik blij met mn stok! Niet dat ik hem gebruikt heb, maar je voelt je wel een stuk zekerder daardoor. Over het weiland (van die hond...) naar de ondertussen welbekende dijk gelopen, en daar dus rechtsaf richting Durgerdam.



Even later liep ik langs het Kinselmeer, een foutje in de verdedigingswerken dat later als natuurbad werd gebruikt en nu een natuurgebied is. Aan de ene kant de zuiderzee, aan de andere kant een meer in de polder. Dat is toch wel weer overduidelijk het dijkgevoel. En op de achtergrond komt Amsterdam dichterbij..

En dan is het tijd voor koffie, want Durgerdam is bereikt. Om het middaguur te bevestigen klinken even later de sirenes. Ik zie de toeristen, op de fiets, schrikken en om zich heen kijken.


Lekker even in het zonnetje op het terras van de oude taveerne genoten van een heerlijke latte machiato. Wilt u nog iets bij de koffie, was de vraag. Mm, nee dank je, alleen suiker! ( ik heb tenslotte een broodje in mijn tas zitten!) Durgerdam achter me latend, zie ik Amsterdam steeds meer opdoemen met alle drukte en bedrijven die daar bij horen. Ik loop onder de A10 door richting de Oranje sluizen. Onder de oude schellingwouderbrug door, bereik ik Schellingwoude. Ook een dijkdorpje, maar duidelijk minder dorp als Durgerdam en Uitdam bv. Zou dat komen omdat het zo dicht tegen Amsterdam aan ligt?


Op de grens met Amsterdam eet ik mijn broodje op. Hier vandaan zal ik de route beschrijving bij de hand moeten houden, want in bewoond gebied ben ik snel de markering kwijt. Even later loop ik Nieuwendam binnen, een dorpje wat is opgeslorpt door Amsterdam toen de stad over het IJ sprong om uit te breidden.
Vanuit Nieuwendam steek ik door naar het echte Noord en de oversteek maak ik via het Vliegenbos. Een stadsbos, op moerasgrond, zoals ook het Diemerbos (in mn achtertuin ), een heerlijk stukje groen tussen de vele bebouwing.


Toen ik het Vliegenbos verliet raakte ik het spoor bijster.... Hierdoor miste ik de vogelbuurt (noodwoningen die nog steeds bewoond worden...) maar even later kwam ik wel weer terug op de route. Via diverse andere (leuke en minder leuke) buurtjes kwam ik uiteindelijk terug bij het water (het IJ), met heel duidelijk de stad aan de overkant!


Het einde van deel 1 is in zicht, Amsterdam cs ligt aan de overkant. Even wachten op de pont (gratis!) en ik ben weer thuis. Het leek vandaag wel makkelijker te gaan, misschien omdat het reizen naar en van niet zo lang was. Om half 11 zat ik te ontbijten, om half 3 zat ik te wachten op de pont. Toch heb ik wel 15 km gelopen, en de blaar (die maar terug blijft komen) bewijst het. Toen ik op de pont zat te wachten heb ik zelfs gedacht: "ik kan nog wel een stukje in Amsterdam doorlopen"....
Toch maar niet gedaan want morgen mag ik gewoon weer aan het werk dus ja, het gewone leven gaat door. Op CS snel even ontbijt gehaald voor morgen vroeg, verder heb ik volgens mij alles in huis voor de komende dagen.

Volgende uitdaging is het stuk vanaf CS via het nautischkwartier, de Mauritskade naar het Flevopark en door naar de Maxis. De Maxis ligt (bij wijze van spreken) in mijn achtertuin. Daarna ga ik van Amsterdam af lopen. Langzaam maar zeker ga ik dan richting de Veluwe, gedeeltelijk bekend gebied.
Ben wel benieuwd waar ik tijdens mijn vakantie in Mei loop!