Vollenhove naar Ossenzijl, op pad richting Friesland

Na weken van afwezigheid zette ik vanmorgen weer de 1e stappen op het zuiderzeepad. En dat had best wat voorbereiding gekost. Want vanwege div omstandigheden (weer + zomerdrukte) zijn al mijn plannen op losse schroeven komen te staan. Maar wie mij kent weet ook dat ik me niet zo maar gewonnen geef: als het linksom niet gaat, dan maar rechtsom!
Dus plannen aangepast en zodoende stapte ik vanmorgen tegen 9u in de auto. Via de a1 en de a6 richting Emmeloord en door naar Marknesse alwaar ik op de bus stapte naar Vollenhove. Kunnen jullie het nog volgen? In Vollenhove was ik vorige keer gestopt en vanmorgen at ik daar mijn ontbijtje in de haven, genietend van alle activiteit.

Om 10.30 ging ik op pad, eerst langs het water naar Blokzijl. Een mooi en rustig stukje Nederland waarin het me opviel dat men klaagt over file rijden op de weg maar op het water rustig achter elkaar aan kachelt..... Daar had ik geen last van, af en toe een verdwaalde fietser die me tegemoet kwam maar verder eigenlijk niets.

In Blokzijl (nog gezelliger als het zonnetje schijnt!) een kopje koffie en een wc-bezoekje gedaan. Dat zijn toch de 2 dingen die je niet vanuit huis kan meenemen maar wel kan gebruiken na 1,5 u lopen! Daar las ik in de beschrijving dat ook Blokzijl vroeger aan de Zuiderzee heeft gelegen en dat het stuk tussen Vollenhove en Blokzijl op nieuwe grond ligt...

Vanuit Blokzijl ging de route eerst over de dijk naar Baarlo, een klein terpendorpje. Door Baarlo heen ging de route tussen de rietvelden door naar Nederland, een nog kleiner dorpje (4 huizen op een strookje land).

Het was ondertussen behoorlijk warm geworden en in de polder is er weinig schaduw te vinden. Dus toen de route vanuit Nederland via een bosrijk fietspad verder liep was ik erg blij. Ik heb naast foto's ook een korte video opgenomen, niet vanwege de beelden maar vanwege het gefluit van de vogels. Helemaal alleen, geen auto's, geen radio, geen geklets, alleen de vogels! Zet je pc op zijn hardst want anders mis je de helft.

Het pad liep door natuurgebied de Kampen naar de Kalenberggracht. Langs de Kalenberggracht loop je zo het dorpje Kalenberg in. Een dorp wat eigenlijk geen dorp is maar een verzameling vervenershuisjes die vroeger allemaal op hun eigen eilandje lagen. Maar tegenwoordig dienen de meeste als 2e huis voor stedelingen en zijn de huisjes opgeknapt, uitgebreid en bereikbaar via een wandel/fietspad met heel veel bruggetjes om de eilandjes te verbinden.. Wat een heerlijk plekje en wat een mooie huisjes!

De overkant is beter bereikbaar (daar loopt een weg langs) en daar liggen ook een aantal horeca gelegenheden. Op de kaart en in de route was niet duidelijk of er een mogelijkheid zou zijn om over te steken en ik was wel toe aan een verfrissing en versnapering. Gelukkig is er 1 brug voor fietsers en voetgangers. De brug gaat zeer regelmatig open voor de pleziervaartuigjes (klein, groter en groot...) en ook hier vaart men zonder morren in filevorm.

Via de brug even overgestoken voor een cola+ tosti in de schaduw op een terras en genoten van de mooie bootjes die voorbij kwamen en de capriolen van mensen die voor het eerst in een kano stappen. Je kan in dit gebied bootjes huren maar ook kano's worden overal aangeboden. Als ik nog eens terugkom dan wil ik dat absoluut uitproberen.
Het fietspad loopt verder langs en door Kalenberg naar Ossenzijl. En echt, ik heb regelmatig staan kwijlen bij de mooie huisjes! Ik zou er wat voor over hebben als ik hier zou kunnen wonen, wat een rust.

Wat ik wel jammer vond was dat het fietspad zo smal is, hierdoor kunnen 2 fietsers elkaar net passeren maar op de 75 bruggetjes is het toch echt 1 voor 1 oversteken. Voor wandelaars betekend dit continu opletten voor tegemoet komende en achterop komende fietsers, want die fietsbel kunnen de meesten niet vinden op de huurfiets. Ook zag je onderweg regelmatig metalen windmolens, americanó's genaamd, die helpen om de waterstand in de rietvelden op peil te houden (itt wat ze meestal doen, moet er hier water bijgepompt worden...).

Net na 3 u arriveerde ik in Ossenzijl en wat was ik blij! Want ik had zeer veel last van mijn rechtervoet (blaar?). In Ossenzijl was het druk met fietsers die zaten uit te puffen op het ene terras aan het water wat open was. Ik ben lekker in de schaduw op de kade gaan zitten en ook daar heb ik genoten van de grote en kleinere boten die voorbij schoven (in file vorm).

De bus ging even na 16u en bracht me naar Marknesse terug, waar mijn auto in de schaduw stond te wachten. Het blijft vervelend om na een warme en lange wandeldag nog een uur te moeten rijden maar er zit weinig anders op. Het ov is op deze afstand echt geen optie!

Wat was het weer een heerlijke dag vandaag, een combi van mooi weer + mooie omgeving. Langzaam maar zeker kom ik in de buurt van Friesland en wordt de afstand naar Stavoren kleiner. Niet dat ik er dan ben! Want ik zal ook het stuk Enkhuizen naar Hoorn (30km) nog moeten lopen. Maar de dijk is nog steeds niet opgeleverd dus ik denk dat dat echt pas volgend jaar wordt. Ach, wat in het vat zit....